De portretten van Grace van den Dobbelsteen gaan over emotie, over gevoelens; wat een gezichtsuitdrukking, handeling of pose vertelt zonder het gesproken woord. Een boeiend gegeven. Non-verbale taal als inspiratiebron. Mimiek als onbewuste maar expliciete uiting, of subtiele gebaren waarmee men het gesproken woord kracht bijzet. ‘Stille’ maar heldere communicatie door een lichaamshouding. De manier waarop wij ons uitdrukken is van alle tijden en -hoewel niet in alle culturen identiek- is non-verbale taal van alle culturen. Ook dit interesseert haar. Het maakt haar portretten tot een universeel thema. Haar figuratieve portretten -portret in opdracht en vrije portret-schilderkunst- zijn niet gekunsteld: het oprechte gevoel dat ten grondslag ligt aan de uiting, maakt de schilderijen en ook de digital paintings van de Tilburgse kunstenaar tot oprecht, authentiek werk.
De portretten die Van den Dobbelsteen schildert, zijn veelal niet specifiek op echte personages gebaseerd. In haar vrije werk wil zij momenten optekenen die zij heeft opgevangen. Het resultaat is haar persoonlijke visie, een vertaalslag van een situatie die haar raakt.
Van den Dobbelsteen schildert vrije portretten en zij maakt portretten in opdracht. Zij maakt figuratieve en abstracte portretten, geschilderd op doek, of op papier.
Het is niet haar insteek om fotorealistisch te werk te gaan. De kracht van haar werk zit juist in het lef, in de vrijere beeldtaal, in het vangen van een karakter waarbij zij een combinatie van figuratie, abstractie en kleur dusdanig in elkaar verweeft dat het werk uitdagend blijft om naar te kijken. In haar vrije schilderkunst en in haar portretten in opdracht zijn haar spontane hand van werken herkenbaar.
In haar portretfotografie-in-opdracht wil Van den Dobbelsteen krachtig het karakter optekenen van degene die zij fotografeert. Ook in haar fotografie toont zij een eigen beeldtaal. Haar werk is niet statisch, het is eerder een wat vrije interpretatie die het werk typeert. Hoe spontaner zij kan werken, hoe beter zij tot haar recht komt. Dit vertaalt zich in de portretten die zij aflevert. Afhankelijk van de opdracht, kan zij een foto ook digitaal een touch geven, of zij kan een vrije digitale vertaalslag maken die van de foto een originele, abstracter werk maakt. Hierover maakt zij vooraf afspraken met de opdrachtgever.
Non-verbale communicatie trekt zij door op andere vlakken die haar boeien. Zij kijkt ook naar de taal van een stad, van architectuur, van de kleine dingen die haar opvallen en iets vertellen. Dit leidt in al haar genres tot geheel eigen interpretaties en beelden.